Een beschadiging van de hersenen, hoe klein ook, kan grote gevolgen hebben.
Iedere activiteit, zowel psychisch als lichamelijk, wordt vanuit de hersenen geregeld. De hersenen vormen een soort regelcentrum. Alle informatie die op je af komt wordt in de hersenen ontvangen, geanalyseerd en verwerkt. Alles wat je doet heeft een bepaald effect en geeft weer nieuwe informatie terug aan de hersenen. Hierdoor is voortdurend controle en bijsturing mogelijk. Dit gebeurd grotendeels onbewust. Wanneer er letsel optreedt ontstaan hierin veranderingen. Welke effecten en (bij)verschijnselen dit geeft, heeft alles te maken met de plaats en de ernst van de beschadigingen in de hersenen.
Oorzaken van hersenletsel kunnen traumatisch of een niet traumatisch zijn.
Traumatisch letsel:
- door een oorzaak van buitenaf (ongeluk, klap op het hoofd, zwaar voorwerp op het hoofd)
Niet traumatisch letsel:
- door bloedvat stoornissen zoals een herseninfarct of hersenbloeding. Een TIA (een kortdurende verstopping van een bloedvat. De signalen van een TIA zijn gelijk als van een herseninfarct, echter bij een TIA verdwijnen de verschijnselen echter binnen 24 uur.
- *infecties door een virus of bacterie (hersenontsteking, hersenvliesontsteking)
- tumoren met of zonder uitzaaiingen (behandeling van de tumor kan extra beschadigingen van de hersenen veroorzaken)
- vergiftigingen (intoxicatie)
- zuurstofgebrek door verschillende oorzaken (reanimatie, bijna verdrinking, koolmonoxidevergiftiging)
- overige aandoeningen
Bij mij is hersenletsel ontstaan door een tumor links frontaal. Wat wil dat zeggen links-frontaal? Aan de linker kant van mijn voorhoofd. Als ik vermoeid ben, is op die plek “mijn luik goed zichtbaar. (Dit is de benaming, binnen ons gezin, voor de opening die de neurochirurg heeft moeten maken in mijn voorhoofd om de tumor te verwijderen.
De frontale kwabben zijn de grootste kwabben van de hersenen. Ze zijn zeer kwetsbaar voor letsel door hun ligging aan de voorzijde van de schedel. Ze zijn betrokken bij:
- Planning
- Organiseren
- Geheugen
- Impulscontrole
- Het oplossen van problemen
- Selectieve aandacht
- Besluitvorming
- Het beheersen van het gedrag en de emoties
De linker frontale kwab speelt ook een rol in spraak en taal. De frontale kwabben bepalen de emotionele controle en de persoonlijkheid. Er is geen ander deel van de hersenen waar hersenletsel zo’n grote verscheidenheid aan symptomen veroorzaakt. (In mijn volgend stuk, cognitieve veranderingen, wil ik hier verder op in gaan)
De tumor “is aan het licht” gekomen door een epileptische* aanval. (epilepsie is een stoornis in de hersenen, waarbij zich tijdelijk, plotseling en ongecontroleerd grote groepen hersencellen ontladen. Er ontstaat als het ware ‘kortsluiting’ in de hersenen). Ik slik hiervoor medicatie. Deze zorgen ervoor dat (tot nu toe, gelukkig) de aanvallen uitblijven. Het is niet gegarandeerd dat ik (nu na de operatie) vrij ben van aanvallen. De neuroloog wil dan ook dat ik de komende 2 jaar aan deze medicatie blijf om de kans op aanvallen zoveel mogelijk te beperken i.v.m. het aangedane hersengebied. Ik heb liever geen pillen, maar nog liever blijf ik op de been, dus …slikken 😉 Autorijden is ook (nog) niet aan de orde. Voor 15 aug ’18 zal er geen keuring plaatsvinden. Dit omdat ik meerdere epileptische aanvallen heb gehad en dus bij voorbaat een jaar niet mag auto rijden. Ik moet heel eerlijk zeggen … baal er regelmatig van. Afhankelijkheid is niet mijn ding. Maar een gevaar op de weg zijn voor mezelf, maar zeker ook voor anderen, dat wil ik absoluut niet.
Vermoeidheid is een veel voorkomende klacht na hersenletsel. Niet alleen fysiek (lichamelijk) moe zijn, maar (voor mijn gevoel) een vol hoofd hebben en niet alles kunnen overzien. Dingen die voorheen vanzelf gingen kosten ineens heel veel energie. Ik merk het vooral in gesprekken. Deze kunnen zeer vermoeiend zijn (omdat ik vaak niet in één keer van A naar B kan denken … zie tekening 1)) en dat is na enige tijd merkbaar in mijn spraak (niet meer op woorden kunnen komen, woorden omdraaien). Vaak gaat dit dan gepaard met opkomende hoofdpijn. Het kan zelfs mijn lopen beïnvloeden. In mijn hoofd zo moe zijn, dat ik fysiek ook (letterlijk) bijna niet meer vooruit kom. Leren doseren, prioriteiten stellen en op tijd rust nemen … dat is moeilijk voor mij, maar echt nodig!
Flink wat aanpassingen die ik moet maken … niets is meer vanzelfsprekend. Ook niet geheel onbelangrijk; de veranderingen en aanpassingen gelden niet alleen voor mij, maar ook zeer zeker voor mijn omgeving. Ik ben daarom blij en dankbaar voor een ieder die zich interesseert in mij en in mijn “onzichtbare beperkingen”, op welke manier dan ook. Jij bent er kennelijk ook één van, want inmiddels ben je aan het einde van mijn (toch nog aardige lap) tekst gekomen en dat betekent dat je oprecht geïnteresseerd bent. Dankjewel <3
Ik vertel je meer in mijn volgend stuk; cognitieve veranderingen … graag tot dan.
Liefs van Mij
-XXX-
