De Algemene Periodieke Keuring … mijn 16 jarige auto is er weer doorheen gekomen voor een jaar.
Manlief belt mij vanuit de garage met de vraag of ik mijn auto nog 270 euro waard vind. Tjee, wat moet ik daar nu op zeggen? Helemaal overdonderd en op dat moment met heel andere dingen bezig, is het eerste wat in mijn hoofd opkomt “hoezo zoveel geld voor een apk?”
Mijn lieve zwarte Toetie staat namelijk al een jaar onaangeroerd voor de deur, te snakken om weer met mij op pad te mogen. “Wat mankeert er allemaal aan dan ?” vraag ik verward. Door de shock hoor ik alleen nog iets over 4 nieuwe banden en er is wat met de accu of zo.
Ho, wacht even, 4 nieuwe banden … nee! Dat kan niet. Mijn auto is misschien nog hooguit drie keer van zijn plek geweest voor een kort ritje. De accu is zelfs losgekoppeld om leegloop tegen te gaan. En (eerlijk) ook wel een beetje ter voorkoming dat ik niet tijdens een “opstandig moment”, goed koppig in stap en wegrijdt. Alles voor de zekerheid.
Nog even houdt hij vol in zijn verhaal en vindt dan toch dat het voor de gek houden lang genoeg heeft geduurd. Nee hoor schatje … 19.95 en goedgekeurd. Ppppffff, gelukkig.
Mijn auto, mijn lieve kleine maatje is periodiek goedgekeurd.
Nu ik zelf nog … 15 november bij de neuroloog. Ik zal zorgen dat mijn (kleinere) accu volledig opgeladen is. Hopelijk heeft ook “mijn periodieke keuring” een goede afloop zodat ik weer samen met “Toetie” wat korte ritjes kan en mag gaan maken. Rest me enkel nog de juiste lijnbus te nemen, om bij het ziekenhuis te komen en de CBR-keuring te ondergaan. Manlief heeft namelijk rond dit zelfde tijdstip zijn periodieke diabetes keuring in het andere ziekenhuis. Toeval bestaat niet.
(wordt vervolgd)